Şanssızlık.

Önümde 3 hat,
2'si bozuk,
diğerinde kontör yok!
:/

Facebook Senden Değerli Değildi ..

Offf çok moralim bozuk bloqcum. :( Devle herşey baslycak gibiydi tkrar sanki herşey cok güzeldi. Ve yine bitti yine aci cekiyorum. O bna inanmiyor. Tüm kavgamizin nedeni Facebook. Neden o kadar arkadasim warmis fln 330 arkadasim var onunda bnden farkli deqil yani. Tanidiklarimi bile sildim düsün yni. Benim onun icin ypmycaqim hicbise yok ama o bunu anlamak istemyr. Noldu ki elimde hicbise kalmadi . O da gitti. Ama o bunları hic bilmiyor onun olmadigi zamanlarda o insanlar hep benm ynmdaydilar. Ben o zamanlardada onun icin agliyordum, bana cektirdigi acilar icin. Simdi beni ylniz birakti gtti. Onlarida götürdü yaninda bu sefer. Facebook'un bu kadar dert olacagini bilemedim. Kapatmak istiyorum. Sirf o var diye kapatmiyorum baska hicbirsey deqil. Ben onu görebileyim diye acik duruyor. Bunda anlasilmycak ne var. Bogazimda dügümlendi hersey. Kalakaldim. Sevmiyor ki bu kadar kolay bitirebiliyor herşeyi kücücük bir sebepten dolayi. Ne ypcagimi sasirdim. Evet, gercekten agzimla kus tutsam "bu kusun kanadi neden beyaz deqil" diye sorcak. Bloq sen bliyorsun beni en cok. Kimi gecirdim onun yerine ben, kim gelebildi ? Kimi sevdim o kadar. Karistir bu bloqu "DEV" adinin gecmedigi biryer söyle bna. Bunun icin mi bu kdar aci cektim bunca zaman. Bunun icin mi bu kadar bekledim. Hala seviyorum ama unutamadim. Hala benimle sevgisi ..

Sudan korktugu icin yazin gelmesini istemeyen insan modeli! :P

Blogcuum kafami dinlemek ve yerlestirilemedigimi gördükten sonra sakinlesmek icin 1-2 günlügüne biryerlere kactim. Ordanda arkadaslar edindim biraz ama şöyle birşeyim vardir. Ben sudan korkan biriyim. 5 yil öncesine kadar sudan ckmazdim ama 5 yil önce gördügüm bir tedaviden sonra denizden ve havuzdan uzaklastirilinca insan dogal olarak korkuyor. Ama bu neden insanlara bu kadar komik geliyor?. Bunu anlayamiyorum. Ben sudan korkuyorum efendim napiim yani. Denizin yada havuzun karsisina gecer sabahtan aksama kadar güneslenirim, belki biraz ayaklarimi sokarm ama kesinlikle daha ileriye gidemem. Olmayinca olmuyor. Yüzme bilmedigimden falnda degil bu hani 5 yil önce gayette iyi yüzüyordum ama simdilerde hic denemedim. Bu yüzden milletin alay konusu oldum valla ne yalan söyleyim. Sudan korkmak ayip bisey mi cözemedim ama millet alay ediyor diyede korkumla burun buruna gelemem. İsteyen istedigi kadar gülsün ben böyleyim ne yapayim yani :/

Sonuç:Bir yükseköğretim programına yerleşemedi.

Elimden geleni yaptım hatta elimden gelenin daha fazlasını yaptıgıma inanıyorum ama sonuc bu. Degismeyen tek sey. Sanki kötü bir kabus. Sabahtan beri sakinlestiricilerle uyumam saglandı ama nereye kadar uyucam? Uyuyunca düzelicekse uyurm tbikide ama simdi baktim yine ayni .. Bunu hakettigimi düsünmüyorum. ÖSYM'ye ulasabilecegim bir telefon numarası bir e-mail hatta bir adres aradım bulamadım. Ama bu sonuc imkansızdı. Bir yere yerlesiyordum o puanla kesin yerlesiyordum hemde. Özellikle Uludağ Üniversitesi kesin oluyordu ama olmadı. Sansima küstüm artik. Hersey bitmis gibi hissediyorum. Öyle büyük bir acı oturdu ki gögsüme gitmek bilmiyor. Hicbirsey gibi degil bu. Emegimin karsiligini beklemistim hep böyle demezler miydi ? "Sen calis, emeginin karsiligini alacaksin" diye. Olmadı, yine emegimin karsiligini göremedim. Ben nerde yanlis yapiyorum. ??
Ve en önemlisi bugün annemin dogum günüydü. Ona en iyi hediyeyi vermeyi amaclamistim. Cünkü o bunu benden daha cok istiyordu. Ama olmadı. Özür dilerim anne gercekten cok özür dilerim. Bende senin kadar umutluydum. Olcakti, biliyoruz ama burasi türkiye olmuyor iste biryerlerde birseyler torpille yürütülürken benim istegim agir geliyor bu ülkeye.